چند وقت پیش تولد پسر یکی از دوستان عزیز من بود و قرار شد من کیکش رو درست کنم. اول تصمیم گرفته بودم که سر یک شیر درست کنم که، خدا رو شکر، نمی دونم چی شد منصرف شدم وگرنه اعصابم داغون می شد. چرا؟ حالا براتونم می گم. تو هوای گرم و مرطوب شمال خامه ی من اصلا" فرم نمی گرفت. هر کاری کردم اونی نشد که می خواستم. خوشبختانه برای این مدلی که انتخاب کرده بودم کارآیی داشت ولی اگه می خواستم اون شیر رو درست کنم بیچاره میشدم. راستش دلم می خواست این کیک کمی بیشتر رنگ داشته باشه ولی نمی دونم چرا دلم نمی آد، مخصوصا" به کیک بچه ها، رنگ خوراکی بزنم. یه جور عذاب وجدان می گیرم. اسمارتیزهامم ناقص بودن. یعنی اگه می خواستم سطح بادبان ها رو پر کنم هر بادبان چند رنگ می شد و دوست نداشتم شلوغ بشه. خلاصه اینکه این دیگه آخرین کاری بود که تونستم تو اون شرایط انجام بدم. قیافه اش بدک نشد که البته می تونست بهتر بشه. طعمش هم خوب بود. برشش خیلی آسون بود. در واقع همون جوری که می تونین حدس بزنین یک کیک مستطیل درست کردم و این برش را روش دادم. جای شما عزیزان خالی.
۱ نظر:
سلام به نظر من قایقت حرف نداره ظاهرا که خیلی خوشگل شده و طعمش هم معلومه خوشمزه است مرسی
ماری
ارسال یک نظر